ماه میهمانی خدا به نیمه رسیده است؛ ماهی که فرشتگان، دسته دسته بین زمین و آسمان در رفت و آمدند و هاله های نور اهل ایمان را بالا می برند، و هوا عطرآگین بال آنهاست.

ناگهان، صدای هلهله ای به گوش می رسد. صدای تسبیح؛ صدای شور و نشاط عرشیان. نوری متولد می شود که از عرش تا فرش را می گسترد و جلوه حضور این نور آسمانی، در خاندان وحی رخ می نماید.

آری، امشت خانه علی(ع) و فاطمه(س) غرق در شادی تولد نخستین فرزند است. امشب تجلی حسن ازلی است که در چهره دلگشای چهارمین معصوم، حسن بن علی(ع) نمایان می شود و با آمدنش، جان ها را صفایی دیگر می بخشد. مقدمش مبارک.

مژده ای دل نور چشم مرتضی آمد خوش آمد

شام میلاد امام مجبتی آمد خوش آمد

غم مخور ای دل که در ماه دعا و استجابت

بهر تأثیر دعا، روح دعا آمد خوش آمد