ساعت شنی به من یاد داد
باید خالی شوی تا پر کنی
دلی را… چشمی را… گوشی را…
خالی کنی خودت را از نفرت تا پر کنی کسی را از عشق…
خالی کنی چشمت را از کینه تا پر شود چشمی از آرامش…
یادت باشد ،
ساعت شنی روزی میچرخد
و این بار این تو هستی که پر میشوی…
از آنچه خودت پر کرده ای دیگران را …
چه عشقی بهتر از عشق خدایی
و چه آرامشی وقتی خدا را یاد میکنی