لحظه وصال
امام خمینی(ره)، هدف ها و آرمان ها و هر آنچه می بایست ابلاغ کند، گفته بود و در عمل نیز تمام هستی اش را برای تحقق همان هدف ها به کار گرفته بود. در آستانه نیمه خردادسال 1368 خود را آماده ملاقات عزیزی می کرد که تمام عمرش را برای جلب رضای او صرف کرده بود و قامتش جز در برابر او، در مقابل هیچ قدرتی خم نشده، و چشمانش جز برای او گریه نکرده بود. سروده های عارفانه اش همه حاکی از درد فراق و بیان عطش لحظه وصالِ محبوب بود.
حقیقت همیشه زنده
رحلت حضرت امام خمینی(ره)، نیز همچون حیاتش منشأ بیداری و نهضتی دوباره شد و راه و یادش جاودانه گردید. چرا که او حقیقت بود و حقیقت همیشه زنده است و فناناپذیر. او جلوه ای از جلوه های کوثر بود و کوثرِ ولایت همواره در زمین و زمان جاری است. حکایت آن عبدصالح خدا و امام دلیر مردان و سبزقامتان تاریخ اسلام همچنان باقی است؛ زیرا حیات این ملت به اعتبار نَفَس قدسی او امکان تجلی و بقا یافت.
گر کسی هست که فریاد کند بودن را همه از همت آن رند خداجو باشد
جدایی ناپذیر بودن دین از سیاست
حضرت امام(ره)، دین اسلام را آیین هدایت بشر در تمام ابعاد و ادوار زندگی فردی و اجتماعی می دانست و از آنجا که روابط اجتماعی و سیاست جزئی تفکیک ناپذیر از حیات بشری است، در عقیده امام خمینی(ره)، اسلامی که صرفا محدود در جنبه های عبادی و اخلاقی فردی معرفی شود و مسلمانان را از دخالت در سرنوشت خویش و مسایل اجتماعی و سیاسی باز دارد، اسلامی تحریف شده «آمریکایی» است. او نهضت خویش را نیز بر مبنای اندیشه جدایی ناپذیر بودن دین از سیاست آغاز کرد و ادامه داد.
از این رو، پس از پیروزی انقلاب اسلامی علاوه بر تشکیل حکومت اسلامی با شیوه ای غیر از نظام های سیاسی معاصر، به احیای شعائر اجتماعی اسلام و روح سیاسی احکام اسلامی پرداخت. احیا و برگزاری مراسم نماز جمعه و مراسم نماز در اعیاد بزرگ اسلامی در سراسر کشور به عنوان آیین عبادی سیاسی و طرح مسایل و مشکلات جامعه اسلامی داخل و خارج کشور در خطبه های نماز جمعه و اعیاد مذهبی نمونه ای از آن است.
خوسازی و جهاد درونی
امام خمینی(ره)، زمانی در نقش رهبری انقلاب اسلامی ظاهر شد که سال ها پیش از آن مراحل مختلف تهذیب نفس و جهاد اکبر و کسب فضایل معنوی و معارف حقیقی را در سطوح عالی گذرانده بود. او خودسازی و جهاد درونی را مقدم بر مبارزه بیرونی می دانست و حتی می فرمود: فراگیری علوم مختلف و علم توحیدنیز اگر توأم با تهذیب نفس نباشد، حجابی بیش نیست و ره به حقیقت نخواهد برد.
نیایش شبانه
جهان، افراد برجسته مبارز و با نفوذی بسیاری به خود دیده است، اما آنچه کار امام(ره) را برجسته نشان می دهد و انقلاب او را از سایر انقلاب ها متمایز می سازد و به قیام انبیا می پیوندد ، این نکته است که در ایران، مردی وارد عرصه انقلاب اسلامی شد که به گفته تمام کسانی که با وی سر و سرّی داشتند، از بدو تکلیف تا روزهای آغاز نهضت و از آن زمان تا روز وداع و فراق، حتی یک شب نماز شب و نیایش شبانه اش ترک نشد، تا چه رسد به واجبات و فرایض دینی.